Plaats een Review

Labshop - Cobalt Blue Medium - 100 gram

Labshop - Cobalt Blue Medium - 100 gram

Eigenschappen Het pigment kobaltblauw Kobaltblauw is bijzonder lichtecht. Het verkleurt niet. Bij gebruik in de olieverftechniek werkt het als een katalysator bij de oxidatie en dus als een de droging versnellend siccatief. In de Colour Index is het het PB 28. Het is niet giftig en reageert ook niet negatief met andere pigmenten. Het wordt niet aangetast door zuren of alkaliën. Het is kalkbestendig en geschikt voor fresco. Het is hittebestendig. Het pigment is glacerend tot halfdekkend. Het kleurend vermogen is matig doordat het aluminiumoxide in wezen een kleurloos substraat vormt. Dat substraat, niet een door weinig pigment al gekleurde laag bindmiddel, veroorzaakt dus de glacerende transparantie. Kobaltblauw is een van de duurste pigmenten die in de schildertechniek worden toegepast. Ter reductie van een cognitieve dissonantie wordt vaak aangenomen dat de hoge prijs gerechtvaardigd wordt door speciale eigenschappen die de stof zou vertonen. Traditioneel wordt het pigment als onmisbaar omschreven ter aanvulling van ultramarijn. Van de donkerder varianten is de tint echter vrijwel gelijk aan het veel goedkopere maar transparantere synthetisch ultramarijn en goedkope imitaties van kobaltblauw bestaan dan ook uit een mengsel van ultramarijn met wat titaanwit om de verf halfdekkend te maken. Lichtere varianten staan iets dichter bij cyaan en vormden zo een lichtecht alternatief voor het instabiele Pruisisch blauw. Tegenwoordig is echter het lichtechte, goedkope en veel verzadigder ftaloblauw voor die rol beschikbaar. Imitaties van kobaltblauw, hoewel in kleurtoon identiek, zullen echter bij glaceringen en mengingen andere resultaten opleveren dan het authentieke pigment, wat de gebruiker voor verrassingen kan stellen.[2] Het bijzondere gedrag van kobaltblauw komt niet voort uit de kleurtoon of een chemische reactie maar uit de fysieke structuur van de korrel als geheel. De pigmentkorrels zijn tamelijk grof. Bij aquarel kan dat leiden tot het uitvlokken van de pigmentdeeltjes wat onvoorspelbare effecten oplevert die soms juist daarom gewaardeerd worden. Bij het zelf wrijven van olieverf maakte men wegens de grove structuur vaak de fout in het begin te veel lijnolie toe te voegen wat de verf uiteindelijk te papperig maakte. Daarbij zal door vergeling van de overmaat aan olie de kleur een groenige zweem Toepassing Wegens de hoge fabricagekosten is de industriële toepassing van het pigment, buiten de productie van glas en ceramiek, altijd beperkt gebleven. In de negentiende eeuw werd kobaltblauw snel een populair pigment in de schilderkunst. Voordat rond 1830 de productie van synthetisch ultramarijn op gang kwam, was het, op het weinig kleurkrachtige smalt na, het goedkoopste donkerblauwe pigment. Ook daarna behield het echter zijn populariteit, mede omdat het zich als halfdekkend pigment goed leende voor het vinden van de juiste kleurtoon in luchtpartijen. Het pigment werd vooral toegepast door die schilders of stromingen die opzettelijk een helder coloriet nastreefden en daarom bereid waren de nieuwste pigmenten meteen in te zetten, ook al had men er toen geen goed beeld van hoe stabiel die waren. Kobaltblauw vindt men dan ook ruim toegepast in het werk van William Turner en de Prerafaëlieten. De grote Franse impressionistische schilders zoals Claude Monet en Auguste Renoir gebruikten de kleur zeer graag. Naast kobaltblauw pasten zij ook kobaltviolet toe. In hun streven alleen zuivere kleuren te gebruiken, meden de Impressionisten ondanks hun lage prijs aardpigmenten en bruinen werden daarom verkregen door kobaltblauw met vermiljoen te mengen. Violetten werden aangemaakt als een mengsel van kobaltblauw met karmijn. In de vroege twintigste eeuw bleef het pigment gebruikt worden door modernistische schilders als Matisse. Sinds 1937 wordt de onderste baan van de Nederlandse vlag officieel omschreven als kobaltblauw. Overigens wordt het doek niet met het eigenlijke pigment gekleurd en de in de wet exact aangegeven tint is een meer donkerblauwe kleur dan die van het pigment. Tegenwoordig wordt kobaltblauw ook voor het drukken van bankbiljetten gebruikt, omdat het fotochemisch makkelijk te herkennen is. Chemical description: Inorganic pigment. Pigment Blue 28, C.I. No. 77346 Color: Blue Colour Index: PB 28.77346 Opacity: Opaque Suitability: Oil, Acrylics, Tempera, Watercolor / Gouache, Lime / Fresco, Cement / Tadelakt, Ceramic, Silicate binder, Waterglas Lightfastness: Concentrated: 8, Medium: 8, Thinned: 8 (1 is poor, 8 is best).

  • EAN Barcode : 7434800550572
Goedkoopst bij
Dit product is niet meer leverbaar.
Eigenschappen Het pigment kobaltblauw Kobaltblauw is bijzonder lichtecht. Het verkleurt niet. Bij gebruik in de olieverftechniek werkt het als een katalysator bij de oxidatie en dus als een de droging versnellend siccatief. In de Colour Index is het het PB 28. Het is niet giftig en reageert ook niet negatief met andere pigmenten. Het wordt niet aangetast door zuren of alkaliën. Het is kalkbestendig en geschikt voor fresco. Het is hittebestendig. Het pigment is glacerend tot halfdekkend. Het kleurend vermogen is matig doordat het aluminiumoxide in wezen een kleurloos substraat vormt. Dat substraat, niet een door weinig pigment al gekleurde laag bindmiddel, veroorzaakt dus de glacerende transparantie. Kobaltblauw is een van de duurste pigmenten die in de schildertechniek worden toegepast. Ter reductie van een cognitieve dissonantie wordt vaak aangenomen dat de hoge prijs gerechtvaardigd wordt door speciale eigenschappen die de stof zou vertonen. Traditioneel wordt het pigment als onmisbaar omschreven ter aanvulling van ultramarijn. Van de donkerder varianten is de tint echter vrijwel gelijk aan het veel goedkopere maar transparantere synthetisch ultramarijn en goedkope imitaties van kobaltblauw bestaan dan ook uit een mengsel van ultramarijn met wat titaanwit om de verf halfdekkend te maken. Lichtere varianten staan iets dichter bij cyaan en vormden zo een lichtecht alternatief voor het instabiele Pruisisch blauw. Tegenwoordig is echter het lichtechte, goedkope en veel verzadigder ftaloblauw voor die rol beschikbaar. Imitaties van kobaltblauw, hoewel in kleurtoon identiek, zullen echter bij glaceringen en mengingen andere resultaten opleveren dan het authentieke pigment, wat de gebruiker voor verrassingen kan stellen.[2] Het bijzondere gedrag van kobaltblauw komt niet voort uit de kleurtoon of een chemische reactie maar uit de fysieke structuur van de korrel als geheel. De pigmentkorrels zijn tamelijk grof. Bij aquarel kan dat leiden tot het uitvlokken van de pigmentdeeltjes wat onvoorspelbare effecten oplevert die soms juist daarom gewaardeerd worden. Bij het zelf wrijven van olieverf maakte men wegens de grove structuur vaak de fout in het begin te veel lijnolie toe te voegen wat de verf uiteindelijk te papperig maakte. Daarbij zal door vergeling van de overmaat aan olie de kleur een groenige zweem Toepassing Wegens de hoge fabricagekosten is de industriële toepassing van het pigment, buiten de productie van glas en ceramiek, altijd beperkt gebleven. In de negentiende eeuw werd kobaltblauw snel een populair pigment in de schilderkunst. Voordat rond 1830 de productie van synthetisch ultramarijn op gang kwam, was het, op het weinig kleurkrachtige smalt na, het goedkoopste donkerblauwe pigment. Ook daarna behield het echter zijn populariteit, mede omdat het zich als halfdekkend pigment goed leende voor het vinden van de juiste kleurtoon in luchtpartijen. Het pigment werd vooral toegepast door die schilders of stromingen die opzettelijk een helder coloriet nastreefden en daarom bereid waren de nieuwste pigmenten meteen in te zetten, ook al had men er toen geen goed beeld van hoe stabiel die waren. Kobaltblauw vindt men dan ook ruim toegepast in het werk van William Turner en de Prerafaëlieten. De grote Franse impressionistische schilders zoals Claude Monet en Auguste Renoir gebruikten de kleur zeer graag. Naast kobaltblauw pasten zij ook kobaltviolet toe. In hun streven alleen zuivere kleuren te gebruiken, meden de Impressionisten ondanks hun lage prijs aardpigmenten en bruinen werden daarom verkregen door kobaltblauw met vermiljoen te mengen. Violetten werden aangemaakt als een mengsel van kobaltblauw met karmijn. In de vroege twintigste eeuw bleef het pigment gebruikt worden door modernistische schilders als Matisse. Sinds 1937 wordt de onderste baan van de Nederlandse vlag officieel omschreven als kobaltblauw. Overigens wordt het doek niet met het eigenlijke pigment gekleurd en de in de wet exact aangegeven tint is een meer donkerblauwe kleur dan die van het pigment. Tegenwoordig wordt kobaltblauw ook voor het drukken van bankbiljetten gebruikt, omdat het fotochemisch makkelijk te herkennen is. Chemical description: Inorganic pigment. Pigment Blue 28, C.I. No. 77346 Color: Blue Colour Index: PB 28.77346 Opacity: Opaque Suitability: Oil, Acrylics, Tempera, Watercolor / Gouache, Lime / Fresco, Cement / Tadelakt, Ceramic, Silicate binder, Waterglas Lightfastness: Concentrated: 8, Medium: 8, Thinned: 8 (1 is poor, 8 is best).
Merk

Labshop

Inhoud Labshop - Cobalt Blue Medium - 100 gram
Introductie jaar 2022
Leeftijd
EAN 7434800550572
Sku 3735876
2022 - 0 - 3735876 Speelgoed vergelijken doe je hier!